GeschiedenisLokaal nieuwsNieuws

De Wieringermeer nam afscheid van een icoon

'Mag het licht uit'


Dinsdagavond 3 mei klonk het lied in de zaal van De Meerhoeve aan de Cultuurweg: “Mag het licht uit?” van de band De Dijk. In gedachten gingen de aanwezigen terug naar vooral de jaren ‘80 en ‘90. Naar de glorieuze tijd van partycentrum De Oude Beurs. Waar alle zichzelf respecterende bands jaarlijks volle zalen trokken en mensen elkaar in een geweldige sfeer ontmoeten en waar vriendschappen werden verdiept en uitgebouwd. Wat indertijd niemand voor mogelijk hield gebeurde toch. In 2009 sloot de Oude Beurs haar deuren, voorgoed. In 2020 zouden de deuren nog één keer open gaan voor een Oude Beurs-Reünie concert met diverse optredens. De Oude Beurs was er klaar voor, het publiek was er klaar voor (alle kaarten waren in een mum van tijd uitverkocht) en ook de “roemruchte” uitbater Roel Zonneveld stond in de startblokken. Hij zou de avond aan elkaar praten zoals alleen Roel dat kon. Corona zorgde echter voor een dikke streep door het initiatief en ook het alternatief voor het concert later in het jaar bleek ijdel. Begin februari 2021 deed de sloopkogel zijn vernietigende werk. De Oude Beurs was definitief geveld. Toen bleef het lang rustig. Begin April dit jaar werd De Meerpeen gebeld: Ad van der Veldt aan de lijn: “Hé Ton, er is een nieuwe datum voor de Reünie van de Oude Beurs en we willen iedereen inlichten dat ze de stof van de kaarten mogen blazen, 11 juni gaat het gebeuren. Roel zal erbij zijn, maar is ernstig ziek…“. 1 mei volgde de rouwadvertentie van de familie, het licht was uitgegaan.

Het concert heeft afgelopen week plaatsgevonden (de Meerpeen lag toen op de pers dus de recensie kon niet worden meegenomen). De bezoekers kijken vast terug op een geweldig feest, dat ongetwijfeld in de geest van Roel is gevierd.

In deze uitgave van De Meerpeen blikken we terug op het (maatschappelijk) belang van De Oude Beurs en op Roel Zonneveld. Aan het woord komen mede-horecaeigenaar Leo Feikes (Detra Bar), Theo Groot, nu scheidend wethouder maar indertijd jarenlang voorzitter van De Meerkoetelaars en dj Albert-Jan Bergman die in meer dan 100 voorprogramma’s  in de Beurs heeft gedraaid. Ook oud-Oude-Beurswerknemer Fred Amsing vertelt over zijn 10-jarige dienstverband aan de andere kant van de bar. Wie er zeker niet mocht ontbreken in deze herdenkingsspecial is Anny Schilder, zangeres van BZN en o.a. bekend van de zangpartij in de onvervalste tranentrekker “Mon Amour”. Dat Roel een groot fan was van haar was geen geheim. Er ontstond een hechte vriendschap tussen Anny en de familie Zonneveld. De Meerpeen zocht Anny op in Volendam.

Leo Feikes, destijds uitbater van de Detra Bar en dus horeca-collega van Roel vertelt: “Eigenlijk, in het begin, zouden Ingrid en ik de Oude Beurs gaan doen, maar dat hebben we bijgesteld. Roel zag al gauw in dat de Oude Beurs niet iets was dat je er even bij deed. Roel was een flamboyante man vergeleken met de meeste horecaondernemers en polderbewoners. Hij kwam dan ook uit een heel andere wereld. Hij kon makkelijk omgaan met de gemeentelijke besturen en impresario’s, journalisten en artiesten, Iets wat mij wat minder goed lag. Ook met de jeugd kon hij goed opschieten en kon iedereen snel van naam.

Met de microfoon op het podium was hij in zijn element, maar ook weleens gevaarlijk.  Als je het als ambtenaar of ondernemer, of wie het dan ook niet met onze visie eens was dan kreeg iedereen dat dan vanaf de Bühne te horen. Roel’s kwaliteiten lagen vooral op en om het podium en in het leggen van contacten. Wat je beter niet aan Roel over kon laten waren de praktische horeca-dingen zoals het opbouwen van de bar en het aansluiten en het sjouwen met biervaten. Zijn ideeën en verbale kwaliteiten stonden buiten kijf. Ingrid was de smeerolie van het bedrijf, wat meer op de achtergrond maar onmisbaar. Ook zorgde zij de vrolijke noot en wist de keukenbrigade feilloos aan te sturen. Ze ontfermde zich als een moederkloek over de medewerkers.

De gezamenlijke horeca-uitjes waren altijd een feest met alle Horeca-ondernemers on tour. Dat miste Roel nooit en hij had vaak het hoogste woord en zorgde voor veel lol. De samenwerking tussen Roel, Piet Bill,  en mijn persoontje (met als hoogtepunt het optreden van Fats Domino in Middenmeer), was van korte duur. We waren echt verschillende personen met (te) uiteenlopende ideeen. We trokken al snel de conclusie: samen verder gaan, dat gaat hem gaat hem niet worden.

Wat ik toen zeker van Roel heb geleerd was dat je bij een evenement zoveel mogelijk verschillende mensen en verenigingen moet betrekken. Wat de nalatenschap van Roel en Ingrid en de Oude Beurs is? Wat eerst een stipje was in  Noord-Holland en Nederland is een grote stip geworden. Ze hebben zowel De Oude Beurs als Middenmeer op de kaart gezet!”

Kokmeeuwen, pikkebazen en badgasten
“Een jaar of 14, zo oud was ik toen Roel mij vroeg om de eerste biertjes te tappen met Oud en Nieuw” aldus oud barmedewerker Fred Amsing. “Ik had inmiddels wat ervaring in de Flevo-kantine opgedaan en omdat Roel daar ook wekelijks te vinden was, was dat een kleine stap. Overigens waren we geen onbekenden van elkaar, ik had al een jaar op dansles gezeten, bij Jan en Gré, in De Oude Beurs.

Na het vieren van Oud en Nieuw in het voorcafé dat jaar, volgde alles elkaar in een rap tempo op: Op vrijdagavond verdwenen de tapijtjes van tafel en kwam het “piek ’n bier” ervoor in de plaats. Het werd snel een begrip in de polder: van 20:00 tot 21:00 uur een gulden voor een biertje! Er werd natuurlijk heel wat getapt zo rond vijf voor negen….

Ook op de zaterdagavond in de grote zaal begon de loop erin te komen. Waren het eerst nog regionale bands die er een optreden gaven, later waren het nationaal bekende bands en zelfs een paar internationaal grote namen. Als er 10 jaar lang elke maand een optreden was, zijn er toch meer dan 150.000 bezoekers geweest in Middenmeer.

Enkele optredens die ik niet snel vergeet, zijn die van de Golden Earring op de laatste zaterdag van het jaar, De Dijk die er meerdere malen optrad en het optreden van Status Quo als onderdeel van hun wereldtournee. Vaak aten de bandleden met de crew in de (open) Haardzaal. Ik vond het leuk om Ingrid dan te helpen in de keuken om het eten te bereiden. Je kookt ten slotte niet elke dag voor Status Quo of Fleetwood Mac.

Natuurlijk was de Top 100 Aller Tijden een evenement wat menigeen heeft meegemaakt. Het was op een gegeven ogenblik zelfs zo’n succes, dat het twee weekenden achter elkaar werd georganiseerd. Niet altijd was het ‘volle bak’, ik herinner mij het concert van SKIK nog goed, samen met tientallen andere bezoekers genoten we van een unieke avond. Standaard was het Roel die de hoofdact aankondigde vanaf het toneel in de grote zaal. Dat vond hij fantastisch om te doen. Een uitverkochte zaal en de schijnwerpers aan: hij genoot.

Foto: Jaco Monshouwer, Tim van Dijk, Fred Amsing en Gert Top achter de bar in de Oude Beurs

Mooie momenten vond hij het ook als we tijdens het opbouwen voor een groot concert even in het café zaten om een broodje rosbief te eten, of bij Mart op z’n terras een milkshake namen. Samen met juf Sientje klaverjassen op woensdagmiddag met de Klaverjasdrive. De avonden voor het carnaval wanneer er na het opbouwen al stevig nagezeten werd. Of na een barre vrijdagavond het café schoongemaakt te hebben en vervolgens onder het genot van een uitsmijter en een Cointreau Bitter Lemon, de zon zien opkomen. Ja, het was ook wel eens afzien…

Al met al denk ik dat het ons allemaal wel een beetje met trots vervuld als we aan De Oude Beurs terugdenken en dat we in gedachten weer Roel horen zeggen: ‘Alle kokmeeuwen, Vips en deugnieten, badgasten en pikkebazen: dat hebben we toch maar mooi geflikt!’ ”

Albert Jan Bergman, D.J.: “De eerste keer dat ik in contact kwam met Roel Zonneveld was op het verjaardagsfeest van zijn dochter Debby. Ze werd 16 jaar en ik mocht daar draaien in het voorcafé op een vrijdagavond. Het was een leuk feestje herinner ik mij nog. Na afloop vroeg Roel aan mij: “Heb jij morgen wat te doen?” BZN trad op in De Oude Beurs en Roel zag in mij wel een mooi voorprogramma. Ik antwoordde dat ik wel tijd had maar niet de geluidsinstallatie om de grote zaal te vullen. Dat was volgens Roel geen probleem: “Je kan wel inprikken bij BZN”, antwoordde hij.

Dus een dag later stond ik voor de eerste keer in de grote zaal van de Oude Beurs. Over het inprikken bij BZN? Daar dachten de technici iets anders over, ‘dat ging echt niet gebeuren’ was hun niet mis te verstane reactie. Ik heb toen nog snel een grotere speakerset geregeld en er een mooie avond staan spelen. Roel was hier erg tevreden over getuige het krantenbericht over deze avond.

Hierna stond ik regelmatig in het voorcafé met de beroemde “Piekenbier”-avonden en de jaarlijkse Animal Party. De voor- en naprogramma’s in de grote zaal wisselden zich snel af. Een aantal van de optredens van grote namen staan mij nog goed bij, zoals het eerste optreden van de Belgische band Clouseau. Toen ik in de ochtend naar mijn werk in Wieringerwerf reed wist ik niet wat er aan de hand was. Het was 8.00 uur ’s morgens en het was al erg druk voor de deur van de Oude Beurs. De band was indertijd zo populair dat deze fans er al vroeg bij waren om vooraan te kunnen staan bij het optreden. Ik zou daar een mooi podium krijgen aan de zijkant van de zaal, maar door het niet aflatende enthousiasme van Roel tijdens de kaartverkoop werd het podium een plaatsje in het bierhok omdat er geen ruimte meer was in de zaal!

Van het legendarische optreden van de damesband Rockbitch, waar ik de omlijsting mocht verzorgen staan mij alleen de vragen in de gemeenteraad nog bij (of dit wel gepast was in de Wieringermeer en of er wel of geen gouden condoom in het publiek gegooid mocht worden). Er waren die avond een aantal raadsleden in de zaal die vooral zelf wilden beoordelen hoe er erg het eigenlijk wel was….

Wat ik het meest aan Roel waardeerde was het feit dat hij zich nooit met mijn optreden bemoeide en mij de volledige vrijheid gaf om deze avonden in te vullen. Het enige wat hij wel regelmatig influisterde om tussen het draaien door het publiek ervan op de hoogte te brengen dat er nog kaarten beschikbaar waren voor één van de komende optredens. Of ik dan even De Dijk, Twenty For Seven, Van Dik Hout of Status Quo er tussendoor wilde draaien.

Ik denk dat ik wel rond de 100 avonden voor Roel en Ingrid gespeeld heb. Ik heb er heel veel ervaring opgedaan mede door de verschillende genres die de revue passeerden en het daarbij behorende publiek. Ik kijk er met trots en veel plezier op terug”.

Foto: Ton van Oers

Warme band Anny Schilder en familie Zonneveld

In deze special ter ere van de verdiensten van Roel Zonneveld kan één naam natuurlijk niet ontbreken. Anny Schilder uit Volendam! Wie Roel een beetje kende wist dat hij een enorme fan was van haar. Hij stak dat nooit onder stoelen of banken. We hebben contact gezocht met de zangeres die met BZN een wereldhit te pakken had met ‘Mon Amour’. In 1976 stootte BZN met deze klassieker nota bene ABBA met Dancing Queen van de eerste positie in de top 40. Hierna volgden nog vele andere hits, met de band en solo. Ze wilde graag met ons terugblikken op de mooie momenten die zij heeft beleefd met en bij de familie Zonneveld.

Anny vertelt: “ik ken Roel en Ingrid al heel lang. Alhoewel onze contacten de laatste jaren wat verwaterden kun je spreken van een hechte vriendschap. Ik schrok er dan ook erg van dat ik het nieuws van Roels overlijden ontving. Mijn gedachten gingen natuurlijk gelijk uit naar Ingrid en de kinderen. Nu, terugkijkend op al die jaren, kan ik zeggen dat we veel hebben beleefd en vooral veel gelachen. In de beginperiode optreden met BZN in de Oude Beurs en later samen met Jan Keizer en tijdens de Volendammer Avonden met Piet Veerman, George Baker en de Volendammer band Next One. Dat was altijd een feest, soms kwam ook Jan Smit even langs. Daarnaast waren er wel eens besloten avonden in de Oude Beurs, dan werd er bijvoorbeeld een modeshow gehouden. Ik mocht daar dan zingen, erg leuk”.

Anny vervolgt: “Roel was jarenlang onze presentator van de Volendammer Avonden. We gingen daarmee het hele land door en overal was het bal. Ik weet nog een leuke anekdote. We waren ergens in een kleedkamer onder het podium en we hadden een lol, schateren van het lachen. We hadden amper door dat George Baker al klaar was met zijn performance en ik aan de beurt was om op te treden. En Roel moest mij natuurlijk aankondigen. Toen kwam iemand ons vragen waar we bleven want zo’n leeg podium kon toch ook niet de bedoeling zijn….. Roel en ik renden zo hard als we konden naar boven en hebben er ondanks de vertraging een mooie show van gemaakt. Het publiek had het waarschijnlijk niet eens door, misschien dachten ze wel dat het stiltemoment er gewoon bij hoorde.”

“We hadden daarnaast ook privé regelmatig contact” vertelt Anny. “Ik woonde met mijn ex indertijd een aantal jaren in Spanje. Roel en Ingrid kwamen dan geregeld langs om ons te bezoeken en dat was uiteraard altijd leuk en gezellig. Ik kan me ook nog herinneren dat we in Alkmaar uit eten zijn gegaan. Roel en Ingrid hadden dit als cadeau voor mijn 50e verjaardag gegeven. Toen de familie Zonneveld in Oosterblokker de Harmonie ging uitbaten kwam ik er ook nog langs, om op te treden maar ook soms gewoon gezellig op bezoek”.

Optreden doet Anny niet meer: “ik heb vorig jaar mijn microfoon aan de wilgen gehangen. Het is mooi geweest. Ik mis het niet, ben het zwarte gat nog niet tegengekomen. Ik kan nu volop genieten van mijn kleinkinderen. Ik heb een kleindochter van 10 en een 6-jarige kleinzoon.” De vraag moet gesteld worden: “hebben ze volgens goed Volendams gebruik aanleg voor voetbal of muzikaal talent? Anny: “Mijn kleinzoon is geen voetballer maar houdt wel van muziek. Mijn kleindochter wilde altijd zangeres worden. Echter, een half jaar geleden wilde ze dat zonder opgaaf van redenen toch weer niet! Zo heerlijk die leeftijd”.

We bedanken Anny voor het leuke interview, ééntje met een lach en een traan. Tot slot: “Ik wens de familie Zonneveld alle goeds in deze zware periode en koester de vele mooie momenten als herinnering, vaarwel Roel!”

Roel en het carnaval

“Roel Zonneveld, de Oude Beurs en carnavalsvereniging de Meerkoetelaars zijn vele jaren onlosmakelijk met elkaar verbonden geweest gedurende de twee periodes, dat Roel uitbater was van deze uitgaansgelegenheid” aldus Theo Groot, Oud-voorzitter van de Meerkoetelaars. Theo:  “Dit vereist wel enige toelichting. ‘Stichting De Oude Beurs’ was eigenaar van het complex en Roel en Ingrid waren de pachters van het horecagedeelte. Met de Stichting werden afspraken gemaakt over de huur van de zaal. Met Roel moesten afspraken gemaakt worden over de kosten van de bands, de artiesten en de ambiance rondom het carnaval. Bij die onderhandelingen was er altijd sprake van tegengestelde belangen; de Meerkoetelaars hadden als uitgangspunt, dat de entreeprijs laag moest blijven om zoveel mogelijk mensen gelegenheid te geven carnaval te vieren. Veel mensen gaf veel bieromzet, dus van Roel werd een gulle bijdrage verwacht. Uiteraard dacht Roel hier anders over- ‘ook hij had hoge kosten’-, maar we zijn er altijd uitgekomen.

Muziek was heel belangrijk voor Roel. In die tijd was Stampvast een jaarlijks terugkerende band. Een van hun sets was een Queenmedley. Sommige feestvierders walgden van die muziek, maar Roel nam de gelegenheid te baat om in een hoekje van de zaal stilletjes te genieten, om na afloop van de set luidkeels te verkondigen dat het echt fantastisch was. Ja, Roel stak zijn mening niet onder stoelen of banken. Daarbij spaarde hij niets en niemand, wat soms tot kromme tenen leidde bij de aanwezigen. Een voordeel: ook tegen Roel kon je ‘alles’ zeggen.

Legendarisch was ook het optreden van Koos Albers tijdens het BOKIBA. Volgens Roel zou het een enorm succes worden, maar daar was een deel van de raad het niet mee eens. De contracten waren al getekend en ondergetekende kende als voorzitter moeilijke momenten om de raad over de streep te trekken. Uiteindelijk was het optreden een daverend succes, maar een raadslid sprak na afloop ‘ik vind alles goed, maar een artiest moet wel kunnen lopen’.

Tenslotte:  Samen met Roel is er rondom Carnaval heel veel gebeurd, wat niet allemaal benoemd kan worden. Eén ding is nog niet gezegd: hij hield enorm van mooie verhalen en de gezelligheid hieromheen. Wat hebben we gelachen bij de opbouwavonden en de zaterdagnacht van het Carnaval, onder het motto van: ‘als het gezellig is moet je uren maken’. En zo zullen we hem ook blijven herinneren. Een gezelschapsmens met een vlotte babbel en een duidelijke eigen mening. Samen met Roel en Ingrid heeft carnavalsvereniging de Meerkoetelaars hele mooie jaren beleefd waar wij met veel plezier op terug kijken”.

Roel en Koetelkrant

Roel was als uitbater van de Oude Beurs ook een vast onderwerp tussen de spuiten in de Koetelkrant. Hij wist dat het erbij hoorde en genoot er misschien stilletjes ook wel van. Een vaak gebezigde uitspraak van Roel was dan ook: ‘Het maakt niet uit hoe ze over je lullen, als ze maar over je lullen!’. Dat was niet aan dovemansoren gericht. Hier een aantal spuiten uit die tijd:


Laat meer zien
Back to top button