24. De Hete Aardappel: Cees Kooy

De Meerpeen-reporter rijdt de dam in op Schelpenbolweg 16 en heeft al snel door, hier wonen inspirerende mensen. Hij belt aan en kijkt door het raam van de woning. Geen reactie. Hij loopt verder het erf op en ziet naast een soort groot wit molecuulvormige creatie een fraai gebouw. Sportief domein van Cees Kooy, die nog even aan het stofzuigen is. Hij heeft de afgelopen week met zijn schoonvader Willem Esselink een extra trainingsruimte getimmerd  in het gebouw. En vanavond moet de zaal weer schoon zijn voor een sportgroep.

Cees is genomineerd door zijn zwager Stan Sturm, die later spontaan binnenvalt en aangeeft dat hij best veel leuke reacties op zíjn interview had gehad. Het ijs is gebroken.

Eerst een stukje geschiedenis. Cees vertelt over zijn roots: “De vader van mijn opa heette Jan Marks Postma en hij is met zijn vrouw Foekje van der Hout en gezin in 1941 in de Wieringermeer gekomen. Het gezin kwam uit Friesland (Kollumerzwaag) en woonde in een klein huis met een schuurtje aan een zandweg. Daar werden mijn Opa Jan en zijn broer Mark als tweeling geboren.

Opa Jan kreeg verkering met Aaltje Hoogendijk die nog in Friesland woonde. Hij fietste vaak in het weekend over de Afsluitdijk om bij zijn Aaltje te zijn. Omdat opa Jan net een paar minuten later ter wereld was gekomen dan oom Mark werd niet hij maar broer Mark degene die de boerderij aan de Noorderdijkweg kon overnemen. Na flink wat jaren konden opa en oma uiteindelijk in 1953 een boerderij pachten aan de Schelpenbolweg 16.

Mijn vader Jaap Kooy en mijn moeder Foekje Postma namen de boerderij in 1986 over nadat mijn ouders afscheid hadden genomen van een jachtwerf in Middenmeer. Op de boerderij hebben zij hun vier kinderen: broers Jan, Alex, zus Jennifer en mij, liefdevol grootgebracht.

Op Het Baken in Wieringerwerf heb ik de lagere school doorlopen. Daarna naar het ‘grote’ Wiringherlant. Eerst de Mavo afgerond en daarna de Havo. Die laatste ging minder vlot want uitgaan en andere hobby’s kostten toen best wat tijd. Uiteindelijk ben ik, na 1 keer blijven zitten, met Havodiploma naar Leeuwarden gegaan. Mooie stad hoor, gezellig met vrienden Bernard Wiegersma en Jeroen Verbruggen op kamers aan het Europaplein. Uitgaan in de stad afgewisseld met feestjes in de polder. Veel Rembo en Rembo kijken en extra voetbaltrainingen volgen bij de Leeuwarder Zwaluwen. Toch heb ik in het eerste jaar mijn propedeuse, Culturele Maatschappelijke Vorming (CMV), gehaald. Het jaar erop overgestapt en ingestroomd in het 2^e jaar van de opleiding Sport, Gezondheid en Management (SGM) aan de Hanzehogeschool. In mijn laatste jaar (2004) een scriptie geschreven over de organisatie van gehandicaptensport in Zuid-Afrika in vergelijking met  Nederland in die tijd. Daarom een half jaar in Kaapstad gewoond, een prachtige wereldstad en veel internationale contacten opgedaan. Helaas ook een keer beroofd en het hele land doorkruist met lange afstandbussen (Greyhound) om interviews af te nemen op scholen in het speciaal onderwijs en bij sportclubs. In algemene zin geleerd dat vrijheid, gelijkheid en vertrouwen in elkaar hebben van groot belang zijn om samen te leven. Na in 4 jaar het SGM afgerond te hebben startte ik met de opleiding Sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Binnen 2 jaar had ik de master Sociologie binnen en ging direct aan het werk als locatiemanager bij Stichting Philadelphia in Amsterdam en Monnickendam. Het was erg zwaar om als jongvolwassene (25 jaar) leiding te geven. Wel een hoop geleerd. We hadden destijds prachtige dagbestedingslocaties voor mensen met een beperking in hartje Amsterdam (een cadeauwinkel aan de Prinsengracht) en de cateringservice bij de opnames van De Wereld Draait Door in studio De Plantage (Artis).

Uiteraard heb ik ook diverse vakantiebaantjes gehad. Vanaf mijn 14^e werkte ik bij boeren in de polder. Bollen rooien bij de vader van Siem Munster, op knietjes in gaasbakken en rapen aan de Wierweg. Ook in de lelies bij Datema De Lange. In de kerstvakantie met – 2 graden op de schudmachine klimmen om aangekoekte grond uit de zeefbladen te duwen. Rond mijn 16e werken bij de buren Trudi en Theo Groot. Aan de Frieseweg of in de Polder Waard-Nieuwland broccoli/kool/Radicchio-planten met broer Alex en Joop Groot op de trekker. Thuis moest er ook meegewerkt worden, witlofbakkies vouwen (uit school eerst even een pallet bakkies vouwen en daarna pas spelen (vrienden van me hebben het er nog over). Tulpen koppen aan de Den Oeverseweg en als het dan iets te gezellig werd, vloog er nog wel eens iemand de sloot in om (verplicht) af te koelen”. Maar goed, het heeft mij wel veel discipline gegeven en achteraf ben ik er daar best blij mee!

Als mensen jou opzoeken op het internet zien ze een veelvoud van activiteiten waar je je mee bezig houdt. Cees beaamt “Ik ben flink nieuwsgierig, wil graag aanpakken en hou van diversiteit in mijn werk. Overigens merk ik wel dat ons gezin er de laatste jaren voor zorgt dat ik wat rustiger word. Daarentegen is het aanplanten en aanleggen van een voedselbos rondom onze boerderij ook intensief. Dat doen we echter vaak samen en onze oudste zoon Lukas helpt al goed mee.

Jaren geleden was ik werkzaam voor de gemeente Den Helder als adviseur Sport en Toerisme. Tegelijkertijd richtte ik mijn eigen bedrijf op en ging als ZZP’er werken voor diverse sportbonden zoals de KNLTB. In de periode 2008 – 2011 vormde ik met o.a. Mark Zuidhof, Michiel Veenstra, Pim Zandvoort het bestuur van TC Middenmeer. We schreven met de leden een sterk beleidsplan. De club groeide en ik werd benaderd door de KNLTB of ik verenigingsadviseur in de Noordkop wilde worden. Daar had ik wel oren naar. Voor de KNVB werd ik adviseur voor het meiden- en damesvoetbal in de regio Alkmaar. Zo regelde ik voetbalclinics i.s.m. Marleen Molenaar van AZ en keepster Loes Geurts. Met het bestuur van Kolping Boys ontwikkelde ik in die tijd een meerjaren-beleidsplan voor de club. In Haarlem heb ik bij United DAVO de scheidsrechtersopleidingen naar een hoger plan getild i.s.m. Serdar Gözübüyük, toen nog onbekend en inmiddels een sterke scheidsrechter in de Eredivisie. Later groeide ik door vanuit de sportbonden richting het landelijke NOC/NSF en ging ik namens Rabobank NOC/NSF, de Rabobank clubondersteuning uitrollen in de kop van Noord-Holland”.

Intussen een gezin gesticht: Cees vertelt: “Maaike en ik leerden elkaar kennen bij de musical ‘Ester’ van de Samenstroomkerk in Wieringerwerf. We gingen samenwonen aan de Doctor Colijnstraat en daarna aan de Wilgenlaan in Middenmeer, tot volle tevredenheid.  Hierna kregen we de kans om op de boerderij van mijn ouders te gaan wonen. In 2012 zijn we getrouwd en inmiddels wonen we er met met z’n zessen. Lukas (8) jaar), Yfke (5 jaar), Hidde (3 jaar) en Hanna (1 jaar) zijn erbij gekomen. Ik mag met trots melden dat we zijn één groot, gezellig, gelukkig team. Maaike is inmiddels strategisch adviseur voor de GGD in Friesland én actief als vrijwilliger als voorzitter van de Stichting Sport en Welzijn Wieringermeer. Nauw betrokken bij de ontwikkeling van Campus de Terp  voor de hele Wieringermeer e.o.. Zelf ben ik als vrijwilliger betrokken bij de Jeugdtriatlon Wieringermeer en onlangs, na een bestuursperiode van 4 jaar, gestopt als bestuurslid van het Historisch Genootschap Wieringermeer. Omdat ik de laatste jaren best klaar was met het vele werken achter een bureau wilde ik wat afwisseling in mijn werk. Daarom heb ik me drie jaar geleden jaar laten opleiden tot Fitnesstrainer en verzorg ik voor een kleine groep (circuit)trainingen en ook persoonlijke trainingen bij ons op de boerderij. Het liefst train ik buiten met sporters, o.a. rondom de Zuiderzeehal of op De Terp”.

De toekomst.  Cees: “In 2021/2022 hebben wij een mooie locatie gebouwd op ons erf. Het gebouw is voor een groot deel circulair gebouwd. Dat wil zeggen dat het gebouw vroeger in Uddel, Gelderland stond. Het gebouw, met een inhoud van 150m2, werd op Marktplaats aangeboden door Loonbedrijf Geresteijn uit Kootwijkerbroek en door ons eind 2020 gekocht. Samen met het loonbedrijf hebben we het gebouw gedemonteerd. O.a. de stalen spanten, houten gordingen, binnentrap, houten raam- en deurkozijnen en geïsoleerde dakplaten hebben we over de Houtribdijk naar de polder vervoerd. Het is nu een prachtig afgewerkt gebouw, mede dankzij de hulp van bouwbedrijf Lont uit Sint Annaparochie. In het gebouw geef ik sporttrainingen, verzorg ik teambuilding en bedrijven komen bij ons langs voor teamdagen, workshops of vergaderingen, inclusief lunch/diner. De laatste twee jaar zijn we bezig met het aanleggen van een voedselbos op en rondom ons erf. Dat vergt een lange adem, maar geeft veel voldoening! We hebben het afgelopen jaar al flink fruit, groenten, bloemen en noten geoogst en gegeten. Dus, het gaat de goede kant op! Ik wil graag meer sporttrainingen gaan geven en teambuilding verzorgen op onze Pioniersplek. Het belangrijkste voor ons gezin is dat iedereen gezond blijft. Dat de kinderen lekker naar school en de sportclub gaan en Maaike en ik ons voedselbos en de trainingslocatie verder uitbouwen!”