En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘Wintervoedering’ (254)

Het idee voor dit onderwerp is een prachtige foto die ik van Otto de Vries uit Wieringerwerf kreeg. Meestal denken wij aan onze vogels als het gaat vriezen en het moeilijker voor ze wordt voedsel te vinden.
Een mannetjesvink zoekt naar zaadjes tussen de stenen van onze straat. In de Japanse Kers tegenover ons zitten nog heel veel bessen. De merels kennen deze en ze eten er al dagen van. Als ik wat oud brood strooi in onze tuin komen de kauwen en eksters binnen de kortste keren dit recyclen.
Spreeuwen en huismussen zien er gezond it. Voor hen is er ook nog voldoende voedsel. Toch zal ik mijn vetbollen gaan ophangen. Ons vogelhuis is helaas gesneuveld dit jaar, zodat de losse zaden op een andere manier gedoneerd moeten worden.
Hoe zit het met het noodvoedselpakket voor onze dieren? Hebben wij dit in orde? Het is toch altijd leuk te kijken naar de levende have in onze directe omgeving. Je kunt dan zomaar iets bijzonders bij je nestkast zien. Otto fotografeerde een Gaai die even kwam snoepen van zaden die hij neergelegd had. In de tijd dat ik vogels ging kijken heette deze vogel nog ‘Vlaamse” Gaai. Waarom dit veranderd is? Misschien vond een deel van onze zuiderburen het ongepast. Nu is de officiële Nederlandse naam dus ‘Gaai’.
De foto is in januari 2013 genomen door Otto de Vries in Wieringerwerf.
