En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘Wilde peen’ (274)
In de 17e eeuw wist men al dat de wortel van deze plant eetbaar is. De Latijnse naam is Dáucus caróta. Het Griekse ‘daio’ zou ‘ik verwarm’ betekenen. De zaden zouden een verwarmende invloed hebben. In de volksmond wordt deze plant ook wel ‘Vogelnestje’ genoemd. Dat is best te begrijpen, want de uitgebloeide scherm van zaden heeft de vorm van een nestje.
Deze naam is al heel oud. In 1485 vindt men deze naam al in een Duits Kruidenboek. Dat de Engelsen de naam ‘Bird’s nest’ gebruiken voor deze plant, begrijp ik wel. Natuurlijk gaf men in de Middeleeuwen allerlei geneeskrachtige voordelen aan het eten van de wortel van deze plant. Zo zou het eten de wortel de verliefdheid bevorderen. Griekse vrouwen meenden dat het eten van het zaad het in verwachting raken stimuleert.
Een leuk spelletje op Oudjaarsavond was het neerzetten van drie schotels door jonge meisjes. Eén met zand, één met water en één met peen. De meisjes werden geblinddoekt en dan moesten ze een greep in een van de schotels doen. Wie in het zand greep, ging dood. Wie de hand in het water stak bleef dat jaar ongehuwd en wie de peen pakte, zou gaan trouwen. Heel begrijpelijk.
Na het invoeren van de Peen via de app ‘Obsidentify’ kreeg ik een compliment. Kennelijk was de soort in Middenmeer nog niet gemeld? Toch is het een plant die overal in Nederland voorkomt.
De foto is op 2 mei gemaakt in de voortuin aan de Mossel te Middenmeer.
