En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘Het is weer voorbij….’ (294)
Gerard Cox zong dit lied voor het eerst in 1973 en bij zijn overlijden werden wij er natuurlijk aan herinnerd. Aan dit nummer moest ik denken, toen er op 17 september 2025 een Tjiftjaf in de Sierkers aan de overkant van ons huis rondscharrelde. Het was de eerste keer dat ik de soort zag in onze straat in Middenmeer.
Als in het voorjaar zo rond 16 maart de eerste Tjiftjaf met zijn kenmerkende roep het voorjaar aankondigt, ben ik altijd gelukkig. De 16e maart is de geboortedag van mijn moeder (1920) en ook haar gedenk ik in die periode met veel liefde. Mogelijk heeft u deze soort ook wel eens gehoord in de winter. Dat gebeurt de laatste jaren vaker. Het veranderend klimaat schijnt daar de oorzaak van te zijn. Het is natuurlijk leuk op 30 december de vogel zijn eigen naam te horen roepen. Mij overkwam dat eens in de duinen van Castricum.
Maar ja als de zomer voorbij is, komt de herfst in beeld. En ik zie de Tjiftjaf op deze donderdag heel beweeglijk rondgaan in de boom aan de overkant. Samen met Koolmezen en Pimpelmezen. Naast zaden eten ze ook insecten, hetgeen ik begrijp als ik de kleine spinnetjes in de buurt van ons huis zie. Die zijn ook hun voedsel.
Toch moest ik even goed kijken of het wel een Tjiftjaf was. De vogel die erg op deze soort lijkt is de Fitis. Deze laatste heeft lichte pootjes. De zwarte pootjes van de Tjif waren duidelijk te herkennen. Ook de Fitis is een insecteneters en zij zijn al lang naar het zuiden gevlogen. Dat doet de Tjiftjaf ook. Ze overwinteren in Zuid-Europa.
De foto is beschikbaar gesteld door Otto de Vries uit Wieringerwerf. Hij nam de foto in het Robbenoordbos en wel in het najaar, maar wanneer weet hij niet meer.
