En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘En nu nog broedende zwaluwen’ (280)

Op donderdag 5 juni 2025 stuurde een medewerker van de afdeling ‘Duurzaamheid’ van de Gemeente mij de lang verwachte mail over de Huiszwaluwtil. Ik schreef er al over in aflevering 129 op 11 juli 2022, kort na de Ideeënmarkt in de Verbinding te Anna Paulowna.

In de Schelpenwijk in Middenmeer telde ik vanaf 2006 de huiszwaluwnesten. De wijk was nieuw en na verloop van tijd wilde men de goten weer schilderen en daardoor verminderde het aantal nesten. Dat is jammer. Ik had gezien dat er een mogelijkheid was om via kunstnesten weer te zorgen dat er meer gebroed kon worden. Zo’n til is hiervoor een goed middel. Een buurtbewoonster stuurde mij enkele video’s van een plek waar veel huiszwaluwen gebruik maken van de til.

Ik vergelijk het met de actie om tegels te wippen. Nu lijkt het met planen gemakkelijker, want je kunt de zaden benutten of gewoon zien wat er gaat groeien. Dat laatste is niet altijd naar de zin van een bewoner. Waar de één geniet van de paardenbloem, vindt de ander het een onkruid dat zo spoedig mogelijk weggehaald dient te worden. Dat wij de natuur in onze omgeving helpen, is goed. Wij zorgen ook voor problemen.

In de Schelpenwijk heb ik sinds 2003 dat wij er kwamen te wonen een en ander zien veranderen. De Veldleeuwerik hoor ik er al jaren niet meer, maar de Gierzwaluwen broeden al een paar jaar onder de dakpannen en dat is weer mooi.

De foto van de huiszwaluwtil is gemaakt door de auteur van dit stukje.