NatuurNieuws

En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘Oranjetipje’ (122)

Wandelend in de natuur kun je op allerlei manieren geluksmomenten ervaren. Ik kan er vele noemen en vrijwel elke dag heb ik wel zo een momentje. Als u een regelmatige lezer van deze column bent, kunt u zich dat wel voorstellen.

Toch zijn er regelmatige gebeurtenissen die je wat meer blij maken. Vorige week was dat de Gierzwaluw die over de N241 vloog nadat ik Zijdewind was gepasseerd. Het was de te verwachten eerste van dit jaar. Normaal is 5 mei voor mij het moment dat ik deze soort kan noteren, maar nu was het pas op 10 mei! Op 11 mei vlogen de eerste huiszwaluwen over de Mossel. Anders altijd op Koninginnedag. Even dacht ik dat het aantal zonnepanelen die de afgelopen tijd geplaatst zijn ervoor gezorgd hebben dat de daken er anders uitzien hier en rol spelen. Dit lijkt mij een mooi studieproject.

Ik luister ook altijd naar de eerste waarnemingen in de rubriek Vroege Vogels op zondagmorgen. Afgelopen week hoorde ik dat iemand nachtegalen had gehoord. Mijn verlangen die ook te horen, groeit. In ons gebied kan dat aan de Hippolytushoeverweg ten zuiden van het Robbenoordbos. Wat een prachtige zang, vooral ’s avonds.

Een paar jaar geleden was ik daar ook aan het begin van het bos en ik zag er Oranjetipjes. Ook dit is zo’n soort die glans geeft aan een moment in de natuur. Het betreft dan het mannetje want die heeft die oranjevlek op zijn vleugel. Het vrouwtje is wit. Vlinders foerageren op zogenaamde waardplanten. Voor deze soort is dat Look
zonder Look. De naam zegt het al. Je hoeft niet te kijken om te weten tot welke familie deze plant hoort. Wrijf een blad tussen de vingers en ruik. Heel herkenbaar die uienlucht.

Otto de Vries zag en fotografeerde zowel het mannetje als het vrouwtje in de buurt van de Oom Keesweg bij het Dijkgatsbos. Dat gaf vier mei even iets moois.

Laat meer zien
Back to top button