Column: ‘Donker en licht’ door Ds. Willemien Lammers

We leven in de donkere dagen van het jaar. “Nog maar vijf weken,” zeg ik opgewekt tegen mezelf, “nog maar vijf weken en dan hebben we de langste nacht. Vanaf dat moment worden de nachten weer korter en de dagen langer. Dan gaan we op weg naar het voorjaar.” Het is een beetje boerenbedrog natuurlijk. Want voordat het écht voorjaar wordt, zijn we nog achttien weken verder. Intussen loop ik aan het einde van de middag even mijn vaste rondje en zie een prachtige zonsondergang. Of eigenlijk: die zie ik niet. De zon is achter mijn rug. Maar de ondergaande stralen kleuren de kaal wordende bomen roze en rood. Licht is niet zo maar licht. Licht kan de wereld kleuren. En juist als het schemert en donker wordt, zie je het licht beter.

De oude kerk wist dat ook. Al sinds romeinse tijden is kaarslicht het symbool van het christelijk geloof. Licht in het donker. Hoop in bange dagen. Leven door de dood heen. Voor ons staat de kaars symbool voor Christus zelf. Voor verbondenheid en liefde. Geen wonder, dat kaarsjes écht bij kerst horen, het feest van de geboorte van Christus. En trouwens: niet alleen de oude kerk zag dit in. Er bestaan veel tradities die de komst van het licht vieren, juist wanneer het donker is. Een tijd van stilte en rust voor het nieuwe jaar begint. Een adempauze, juist in de donkerste tijd van het jaar. Een tijd ook van bezinning en het maken van nieuwe plannen en goede voornemens.

Dit jaar wordt het allemaal anders dan anders. Want corona. Net als veel mensen zal ook ik de tradities van kerst erg gaan missen. Geen druk bezochte kerstnachtdienst met kaarsjes en kerstliedjes. En na afloop ook niet gezellig met zijn allen buiten staan, rond een vuur, met glühwein. Geen kinderen die ijverig oefenen op hun kerstspel. Geen gezellige oudejaarsavond met vrienden. Maar dat is maar de helft van het verhaal. Want er zijn ook lichtpuntjes. Twee vaccins die waarschijnlijk al in december worden toegelaten. Het aantal besmettingen loopt al wat terug, want we houden ons met elkaar al weer beter aan de regels. En voor de mensen die toch erg ziek worden, zijn er medicijnen waarvan we nu weten dat ze kunnen helpen. Het is net als met de terugkeer van de zon en de zomerwarmte en het licht. We zijn er nog lang niet. We hebben nog koude en donkere maanden voor de boeg. Maar het komt wel. We moeten volhouden met elkaar. Kaarsjes aansteken in het donker. En wachten op de komst van het licht.