De hete aardappelGeschiedenis

04 Laurens van der Vaart

Meerpeen Magazine (Jaargang 2 - nummer 2) - maart 2021

De Hete Aardappel

Nadat in de eerste uitgaven van deze rubriek het doopceel van  drie Wieringermeerse dames met een hoog “Juffengehalte” is gelicht dan nu eindelijk iemand van het andere geslacht. Evengoed met een flinke onderwijsachtergrond maar toch weer een heel ander (levens)verhaal. Laurens van der Vaart (69) uit Middenmeer is de “gelukkige”.

Laurens is vooral bekend als leerkracht en directeur van scholen in Kreileroord, Middenmeer en Slootdorp. Daarnaast was hij tot de Wieringermeerbode jammerlijk ter ziele ging, freelancer van dit blad met een voorliefde voor onderwerpen die eigenlijk altijd met cultuur en natuur te maken hadden. Een echte Wieringermeerder zou je denken. Toch is Laurens niet een geboren en getogen polderbewoner.

Laurens: “Ik ben geboren in het plaatsje Nieuweschans te Groningen, vlak bij de Duitse grens. Mijn vader was daar douanier. Omdat zijn werkzaamheden door de jaren heen nogal wijzigden, volgden er ook diverse verhuizingen. Na de lagere school leek mij het onderwijs een mooie baan. Ik volgde hiervoor de Pedagogische Academie in Leeuwarden waar ik toen ook woonde. Na deze studie succesvol te hebben afgerond wilde ik gelijk aan de slag als leraar. Echter, toentertijd was er nog zoiets als een dienstplicht. Ik werd gestationeerd in Nunspeet waar ik chauffeur werd op een 3-tonner. Dat was nog wel even wennen, schakelen met de dubbel clutch. Ik heb er, als ik er nu op terugkijk, best wel een leuke tijd gehad maar tijdens die 16 maanden (lichting 74-4) kwam ik er wel steeds meer achter dat ik niks op had met het militaire systeem en de bijbehorende rangen en standen. Zo kon bijvoorbeeld iemand die iets hoger in rang was een mindere ongegeneerd uitfoeteren om vrijwel niks. Mijn voordracht tot soldaat 1e klasse heb ik principieel geweigerd. Die bevordering was sowieso een wassen neus, van hogerhand werd er van elke lichting standaard een hoeveelheid dienstplichtigen gepromoveerd zonder duidelijke reden. Ik ben gewoon soldaat gebleven”.

Na de diensttijd ging Laurens op zoek naar een baan als leerkracht. Laurens vertelt: “Dat viel helemaal niet mee, er was indertijd namelijk sprake van een overschot aan leraren. Vele sollicitaties volgden. Uiteindelijk kon ik als invalleerkracht aan de slag bij een school in de buurt van Leeuwarden. Op enig moment werd ik opmerkzaam gemaakt op een vacature bij een school in Kreileroord, ik had nog nooit van deze plaats gehoord. Ik kon er in de kost bij de familie de Jong in het dorp. Meneer de Jong werkte als ambtenaar bij de gemeente. In 1979 ben ik getrouwd en zijn we gaan wonen in de Bollenstraat. Later zijn we verhuisd naar de Landbouwstraat.  Onze vier kinderen zijn in Kreileroord geboren. Het doktersechtpaar Busé hielp daarbij. Meneer en mevrouw Busé woonden in Slootdorp maar hielden op bepaalde tijden praktijk met spreekuur aan de Korenstraat op de 1e verdieping van een woonhuis te Kreileroord. Met het spreekuur, waar je zo zonder afspraak naar binnen kon lopen, was het altijd volle bak, kan ik me wel herinneren. Ik heb 20 jaar voor de klas gestaan bij de Korenschoof, de christelijke school van Kreileroord. De laatste jaren was ik daarnaast ook directeur. We hadden overigens een prima contact met het Startblok, de openbare lagere school in het dorp. Ik heb altijd een zwak gehad voor Kreileroord en de bewoners ervan. Ik heb nog steeds een goede verstandhouding met vele (oud) bewoners. Ze hebben het hart op de tong, ik hou daar van”.

Je ontwikkelde een voorliefde voor schrijven en fotograferen, Hoe is dat ontstaan? Laurens: “dat schrijven zat er al langer in. De natuur in al haar facetten kon en kan mij enorm boeien. Het fotograferen van dieren en planten kwam er ook snel bij kijken. Wat niet veel mensen meer weten is dat Kreileroord indertijd een eigen carnavalsvereniging had, de Zeugentrotters. Ook deze vereniging bezocht diverse malen feesten van andere carnavalsverenigingen en voor ik er erg in had was ik hoffotograaf.

Daarna kwam Middenmeer in beeld. Laurens: “Dat klopt, ik werd directeur/leerkracht bij de Wegwijzer en later vervulde ik tegelijkertijd deze dubbelfunctie bij de Zaaier in Slootdorp. We woonden toen in een huurhuis aan de Berkenlaan te Middenmeer en konden later deze prachtige woning aan de Sportweg kopen. We wonen er met veel plezier en hebben het ook erg getroffen met onze wederzijdse lieve buren. Ik vind het heerlijk wonen in de Wieringermeer en heb niet de behoefte om nog eens te verhuizen”

Na je pensioen moet je je leven weer een beetje opnieuw inrichten. Was dat goed te doen? “Dat is prima gelukt” aldus Laurens.“ Zoals al eerder vermeld ben ik een echte natuurliefhebber. Ik schreef totdat het doek viel voor de Wieringermeerbode wekelijks een op natuur geënt artikel. Inmiddels ben ik ook mederedacteur van het Historisch Genootschap, die het blad Kroniek uitgeeft. Anderen schrijven veel over de oorlog en de onderwaterzetting. Ik schrijf bijvoorbeeld over de geschiedenis van de vliegvelden en over kunstenaars in de polder. Daarnaast ben ik lid van een club mensen die door telling de ganzen en zwanenstand in de Wieringermeer bijhoudt. Opmerkelijk is dat er door de jaren heen veel minder zwanen te tellen zijn. Door de klimaatverandering komen de meeste zwanen vanuit Siberië en andere koude oorden niet verder dan Duitsland en Denemarken, in Nederland is het dan toch te warm aan het worden. Ganzen zijn er wel meer te zien. De toendrarietgans is nog een echte wintergast.

Laurens benadrukt: “De natuur is mijn grote passie. Ik inventariseer broedvogels in natuurgebieden voor Staatsbosbeheer. Samen met een groep doen we klussen zoals bijvoorbeeld het aanleggen van de kruisbank boven op het Wierholt. We onderhouden een oeverzwaluwwand bij de Zuiderhaven. Op vogelakkers tel ik de aanwezige vogels, zoogdieren en vlinders voor de Agrarische Natuurvereniging.

En verder? Laurens: “ik kijk graag naar sport op de televisie en dan met name het voetbal. Ik ben dan toch wel het meest voor AZ al gun ik de andere Nederlandse clubs op Europees gebied het beste. Ook Spaans en Engels voetbal spreekt mij erg aan. Uiteraard ben ik ook nog een beetje voor Cambuur, dat heeft natuurlijk te maken met mijn Leeuwarden periode, volgens mij doen ze het best goed dit seizoen!”

SAMSUNG CSC

 

Laat meer zien
Back to top button